Ορθοπεδικοί

Ομάδα Ορθοπεδικής - Ορθοπεδικοί

Ερωτήσεις σχετικές με παθήσεις της ειδικότητας της Ορθοπεδικής - Ορθοπαιδικής

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΚΑΡΠΙΑΙΟΥ ΣΩΛΗΝΑ

Πως εκδηλώνεται και τι είναι το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα;

To σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα αφορά την πίεση ή παγίδευση του μέσου νεύρου στον καρπιαίο σωλήνα συχνότερα λόγω πάχυνσης του εγκαρσίου συνδέσμου του καρπού κι εκδηλώνεται με αιμωδίες (μούδιασμα) ή παραισθησίες (αίσθημα τρυπήματος με βελόνες,) ή αίσθημα καύσου (καψίματος) στην περιοχή κατανομής του μέσου νεύρου στην παλαμιαία επιφάνεια της άκρας χειρός στο θέναρ, δείκτη, μέσο και μισό παράμεσο δάκτυλο.(Περιοχή κόκκινου και πορτοκαλί χρώματος στην παρακάτω εικόνα).


 

Πώς αντιμετωπίζεται χειρουργικά το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα;

• Με ανοιχτή διατομή εγκαρσίου συνδέσμου
• Με ανοιχτή διατομή εγκαρσίου συνδέσμου με μικρή τομή (minimally invasive)
• Με αρθροσκοπική απελευθέρωση καρπιαίου σωλήνα

Πόσο διαρκεί η αρθροσκοπική απελευθέρωση του καρπιαίου σωλήνα και με τι τομή γίνεται;

Η αρθροσκοπική απελευθέρωση του μέσου νεύρου γίνεται με τομή 1-2 εκ. στο αντιβράχιο, τοπική αναισθησία και διαρκεί ελάχιστα (5-10 λεπτά). Ο ασθενής εξέρχεται άμεσα από το νοσοκομείο και χρησιμοποιεί το χέρι του αμέσως μετά την πρώτη μετεγχειρητική αλλαγή.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου;

Δεν υπάρχει ουλή στην παλάμη , που προκαλεί προβλήματα στο δέρμα , ο ασθενής επιστρέφει στις καθημερινές του δραστηριότητες πολύ νωρίτερα σε σχέση με την ανοικτή μέθοδο(10 ημέρες μετά την εγχείρηση).

Tι είναι η νόσος Dupuytren;

Πρόκειται για ρίκνωση της παλαμιαίας απονεύρωσης, (ιστικής δομής που βρίσκεται κάτω από το δέρμα της παλάμης και των δακτύλων και συγκρατεί το δέρμα της παλάμης και των δακτύλων του χεριού στη θέση τους κατά τις διάφορες κινήσεις του χεριού.

Όταν προκαλείται ρίκνωση αυτής της δομής, γίνεται σύγκαμψη των δακτύλων και αδυναμία εκτέλεσης των λεπτών κινήσεων του χεριού.

Πώς αντιμετωπίζεται σήμερα;

• Oταν η σύγκαμψη ξεπερνά τις 30 μοίρες γίνεται αφαίρεση χειρουργικά του παθολογικού ιστού.
• Σήμερα με την ανακάλυψη του κλωστηριδίου της κολλαγενάσης (ενζύμου που διασπά το παθολογικό κολλαγόνο) Xiapex, μπορεί με μια απλή έγχυση στην παθολογική χορδή, να λυθεί η δυσκαμψία και να αποφευχθεί το χειρουργείο.
• Η έγχυση του φαρμάκου μπορεί να γίνει στο ιατρείο κάθε πιστοποιημένου από την παραγωγό εταιρεία του φαρμάκου, χειρουργού χεριού.

Τιείναι η Ρήξη καταφυτικής μοίρας δικεφάλου βραχιονίου μυ;

Η ρήξη της καταφυτικής μοίρας του δικεφάλου βραχιονίου μυ στον αγκώνα μετά από τραύμα μπορεί να άντιμετωπιστεί με σύγχρονη τεχνική, με μικρή τομή, χρησιμοποιώντας ειδικές βιοαπορροφήσιμες άγκυρες που προσφέρουν άμεσα ισχυρή καθήλωση του τένοντα στην κερκίδα.

ΙΣΧΙΟ

Τι είναι η τεχνική ALMIS;

Είναι μια νέα αναίμακτη τεχνική μικρής τομής – ελάχιστης παρεμβατικότητας, άμεσης κινητοποίησης και αποκατάστασης στην ολική αρθροπλαστική ισχίου με βιοεμφυτεύσιμα υλικά για ακόμη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Τα αρχικά σημαίνουν ALMIS (Antero-lateral minimal invasive surgery).

Τι σημαίνει μικρή επεμβατικότητα στην Ορθοπεδική χειρουργική;

Η χρήση του όρου "μικρή επεμβατικότητα" στις ολικές αρθροπλαστικές έχει ευρέως διαδοθεί τα τελευταία χρόνια. Το ενδιαφέρον σε αυτές τις τεχνικές έγκειται στην πεποίθηση ότι οι ασθενείς αναρρώνουν γρηγορότερα, η επέμβαση στα μαλακά μόρια ελαχιστοποιείται, η τομή μικραίνει και η αποκατάσταση είναι ταχεία. Ο όρος μικρής επεμβατικότητας ολική αρθροπλαστική ισχίου χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια ποικιλία χειρουργικών τεχνικών όπως: μονής ή διπλής τομής προσπέλαση, πρόσθια, πλάγια, προσθιοπλάγια, οπίσθια. Το κοινό χαρακτηριστικό αυτών των τεχνικών είναι η μικρή τομή και η ελαχιστοποίηση της επέμβασης στους μυς. Οι διαφορές τους είναι στις διεγχειρητικές και μετεγχειρητικές επιπλοκές.

Είναι η ALMIS η ενδεδειγμένη μέθοδος για το ισχίο μου;

Είναι ενδεδειγμένη για την πλειοψηφία των οστεοαρθριτικών ισχίων. Εξαίρεση αποτελούν τα υψηλά εξαρθρήματα ισχίων και πολλές φορές οι αναθεωρήσεις ολικών αρθροπλαστικών ισχίου (αντικατάσταση χαλασμένης ολικής αρθροπλαστικής).

Μπορεί τη μέθοδο αυτή να την κάνει ο οποιοσδήποτε ορθοπεδικός;

Η ALMIS είναι μια απαιτητική προσπέλαση που θεωρητικά μετά από εξάσκηση μπορεί να την κάνει ένας ορθροπαιδικός ειδικός στο ισχίο.

Δηλαδή αν προτιμήσω την ALMIS για το ισχίο μου όλα θα πάνε καλά;

Η μέθοδος προσπέλασης (ALMIS) δεν είναι παρά το ένα συστατικό της επιτυχίας. Τα άλλα είναι η εμπειρία του χειρουργού γενικότερα με το ισχίο και ειδικότερα με την ALMIS και τέλος το εμφύτευμα.
Η εμπειρία έχει μεγάλη σημασία στη τοποθέτηση των εμφυτευμάτων με σωστό προσανατολισμό (έτσι αποφεύγονται τα μετεγχειρητικά εξαρθρήματα και βραχυπρόθεσμη χαλάρωση και καταστροφή της ολικής αρθροπλαστικής.
Το εμφύτευμα για μας έχει και αυτό μείζονα σημασία. Εμείς έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στην αρθροπλαστική Zweymüller (βιοεμφυτεύσημο βιδωτό υλικό με άριστη πρωτογενή σταθεροποίηση χωρίς τη χρήση βιδών ή ακρυλικού- τσιμέντου). Τα διεθνή δημοσιεύματα στα εγκυρότερα Ορθοπαιδικά περιοδικά δείχνουν άριστα αποτελέσματα επιβίωσης στο βάθος του χρόνου ενώ η δική μας εργασία στο Clinical Orthopaedics and Related Research Volume 468, Pages 1912-1919, Number 7 July, αποδεικνύει την άριστη επιβίωση των υλικών αυτών ακόμα και στα δύσκολα και απαιτητικά χειρουργεία αντικατάστασης του ισχίου σε δυσπλαστικά ισχία (συγγενή εξαρθρήματα)

Τα υλικά μεταξύ των οποίων γίνεται η κίνηση δε φθείρονται στο βάθος του χρόνου;

Η φθορά των επιφανειών κίνησης ήταν ένα από τα προβλήματα της ολικής αρθροπλαστικής του ισχίου. Έτσι κατά καιρούς χρησιμοποιήθηκαν σχεδόν άφθαρτα υλικά όπως είναι το μέταλλο πάνω σε μέταλλο και το κεραμικό πάνω σε κεραμικό. Ο πρώτος συνδυασμός δημιούργησε ιόντα μετάλλου με άσχημο αντίκτυπο τόσο για την αρθροπλαστική όσο και για τον οργανισμό γενικότερα λόγο τοξικότητας.

Ο δεύτερος συνδυασμός φαινόταν ιδανικός αλλά παρουσίασε προβλήματα θραύσης αλλά και ενός περίεργου ήχου κατά την κίνηση που έμοιαζε σαν να τρίβεται ένα γυαλί πάνω σε ένα άλλο. Οι επιπλοκές αυτές είναι ελάχιστες αλλά υπαρκτές.

Αυτό που χρησιμοποιούμε εμείς είναι ένας συνδυασμός γερού πολυαιθυλενίου (highly cross-linked polyethylene XLPE) για την κούπα (κοτύλη) και oxinium (οξειδωμένο ζιρκόνιο το οποίο είναι μέταλλο με ιδιότητες τριβής κεραμικού) για την μπίλια (κεφαλή). Ο συνδυασμός αυτός έχει πάρει έγκριση από το FDA Αμερικής (Ελληνικός ΕΟΦ) ως άφθαρτο υλικό για τουλάχιστον 30 χρόνια.

Από τι εξαρτάται η μακροβιότητα της ολικής αρθροπλαστικής;

Εξαρτάται από την σωστή τοποθέτηση των εμφυτευμάτων (προσανατολισμός και ισοσκέλιση) , από την φθορά των κινούμενων επιφανειών (απάντηση 4) και τέλος από την βιοενσωμάτωση των υλικών που έρχονται σε επαφή με το οστό (απάντηση 3).

Πόσο γρήγορα θα σηκωθώ μετά το χειρουργείο και σε πόσο χρονικό διάστημα θα αποκατασταθώ πλήρως;

Θα σηκωθείτε 4 με 5 ώρες μετά το χειρουργείο φορτίζοντας πλήρως το χειρουργημένο πόδι σας. Αυτό είναι δυνατό για 3 κυρίως λόγους. Ο πρώτος είναι λόγο της ελάχιστης διεγχειρητικής και μετεγχειρητικής απώλεια αίματος, οπότε ο ασθενής δε νιώθει ζάλη και κακουχία. Ο δεύτερος έχει να κάνει με την ελάχιστη επεμβατικότητα σε μυς και οστά οπότε ο πόνος – με την βοήθεια και της επισκληριδίου νάρκωσης είναι σχεδόν μηδαμινός. Τέλος η φύση του εμφυτεύματος δίνει άριστη πρωτοπαθή στήριξη χωρίς το φόβο μετακίνησης των υλικών αν και δεν χρησιμοποιούμε επιπρόσθετα βίδες στήριξης ή τσιμέντο.

Ποιες μπορεί να είναι οι επιπλοκές ενός τέτοιου μεγάλου χειρουργείου;

Οι επιπλοκές που αναφέρονται στη διεθνή βιβλιογραφία χωρίζονται σε διεγχειρητικές και μετεγχειρητικές. Οι διεγχειρητικές είναι κακώσεις αγγείων και νεύρων, κάταγμα, λάθος τοποθέτηση εμφυτευμάτων, ανισοσκελία.
Οι μετεγχειρητικές επιπλοκές μπορεί να είναι θρόμβοι στα κάτω άκρα η πιο σπάνια στον πνεύμονα, φλεγμονή, εξάρθρημα (κυρίως λόγω του κακού

προσανατολισμού των εμφυτευμάτων), χαλάρωση της αρθροπλαστικής, φθορά υλικών, οστεόλυση, έκτοπος οστεοποίηση. Στις περισσότερες των επιπλοκών και ενώ στην διεθνή βιβλιογραφία τα ποσοστά είναι 1%-5% το δικό μας ποσοστό είναι μηδενικό και κυρίως αυτό της φλεγμονής η οποία είναι καταστροφική επιπλοκή.

ΓΟΝΑΤΟ

Τι είναι η Οστεοαρθρίτιδα του γόνατος;

Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος αφορά στην καταστροφή του αρθρικού χόνδρου, του προστατευτικού δηλαδή εκείνου ιστού που ελαχιστοποιεί τις τριβές μεταξύ των οστών που σχηματίζουν την άρθρωση του γόνατος.
Η καταστροφή του έχει ως αποτέλεσμα δυσκαμψία, πόνο, παραμόρφωση, δυσχέρεια βάδισης και ενίοτε αστάθεια στην κίνηση του γόνατος.

Πόσο συχνή είναι η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος;

Τo 20% των γυναικών μετά την ηλικία των 65 ετών παρουσιάζει οστεοαρθρίτιδα του γόνατος και τουλάχιστον 1 στις 5 θα χρειασθεί χειρουργική επέμβαση.
Η οστεοαρθρίτιδα παρατηρείται σε ηλικίες άνω των 50, αλλά αυξάνεται ιδιαίτερα σε συχνότητα μετά τα 65 έτη. Υπολογίζεται ότι 1-2% του πληθυσμού ετησίως αναπτύσσει οστεοαρθρίτιδα γόνατος ή ισχίου και ετησίως διενεργούνται 4.000-5.000 επεμβάσεις αρθροπλαστικών γόνατος και ισχίου στην Ελλάδα.

Πως θα το καταλάβω ότι έχω την πάθηση;

Το κυριότερο σύμπτωμα της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος είναι ο πόνος.
Πόνος κατά τη διάρκεια της κίνησης, της ανάπαυσης αλλά ακόμη και συνεχής νυχτερινός πόνος.

Ποιες είναι οι βασικότερες διαφορές μεταξύ των επεμβάσεων;

Με την παραδοσιακή μέθοδο η εμφύτευση της αρθροπλαστικής διενεργείται μέσω τομής άνω των 20 εκατοστών στο γόνατο, με την αρθροπλαστική ελάχιστης επεμβατικότητας η τομή φτάνει μόλις τα 8 εκατοστά.
Πέρα από το αισθητικό αποτέλεσμα, ο ασθενής που υποβάλλεται στην MIK βιώνει ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο, αποκαθιστά την κίνηση του γόνατος και επιστρέφει στις δραστηριότητές του πολύ πιο γρήγορα. Παράλληλα ελαχιστοποιείται η απώλεια αίματος με αποφυγή έτσι της ανάγκης μεταγγίσεως. Επιπλέον, ο ασθενής παραμένει λιγότερες ημέρες στο νοσοκομείο, από 8-10 μέρες σε 3-4 μέρες, ενώ μειώνεται και ο χρόνος τελικής αποκατάστασης, φυσικοθεραπείας και εξάρτησης από βοηθητικά μέσα.

Ποια είναι τα αίτια της νόσου;

Δεν είναι ακόμη πλήρως διευκρινισμένα τα αίτια της οστεοαρθρίτιδας.

• Παίζει ρόλο η ποιότητα του αρθρικού χόνδρου όπως αυτή καθορίζεται από κληρονομικούς και γενετικούς παράγοντες, καθώς επίσης και παθήσεις που προσβάλλουν τον αρθρικό χόνδρο όπως οι ρευματοπάθειες (π.χ. ρευματοειδής αρθρίτιδα, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα κ.λπ.).
• Επίσης σημαντικοί στην ανάπτυξη της ασθένειας είναι οι συνεχόμενοι μικροτραυματισμοί των αρθρώσεων είτε από βαριά χειρωνακτική εργασία είτε από ενασχόληση με αθλητικές δραστηριότητες.
• Η καταπόνηση του χόνδρου από υπερβολικά αυξημένο σωματικό βάρος, ιδιαίτερα όταν αυτό συνδυάζεται με αδύναμο μυϊκό σύστημα και καθιστική ζωή αναμφίβολα προδιαθέτει στην ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας, γόνατος, ισχίου και σπονδυλικής στήλης.
• Τέλος, ένας από τους παράγοντες που ενοχοποιούνται στην οστεοαρθρίτιδα είναι το τραύμα, ιδιαίτερα σε νεαρές ηλικίες.
• Τέλος να αναφερθεί ότι η ρήξη μηνίσκου, η αφαίρεσή του και τα κατάγματα πέριξ των αρθρώσεων είναι από τα συχνότερα αίτια μετατραυματικής οστεοαρθρίτιδας. Πολλές ωστόσο φορές υπάρχει και συνδυασμός των αιτίων που προαναφέρθηκαν.

Μπορούν όλοι οι ασθενείς να χειρουργηθούν;

Σε χειρουργική θεραπεία μπορεί να υποβληθεί το μεγαλύτερο ποσοστό των πασχόντων από οστεοαρθρίτιδα. Η βελτίωση των αναισθησιολογικών τεχνικών με την επισκληρίδιο, τα περιοχικά μπλοκ (νάρκωση μόνο του μέλους) εξασφαλίζουν ασφαλή χειρουργική επέμβαση ακόμη και σε ασθενείς με καρδιοπάθειες και αναπνευστικά προβλήματα.
Επιπλέον, η βελτίωση των χρησιμοποιηθέντων προθέσεων (αρθροπλαστικών) με αύξηση του χρόνου ζωής και αντοχής τους έχουν δώσει τη δυνατότητα χειρουργικής παρέμβασης σε ασθενείς μικρότερης ηλικίας.
Ενώ δηλαδή παλαιότερα η ένδειξη για αρθροπλαστική αφορούσε σε ηλικίες μεγαλύτερες των 65, τώρα η χειρουργική επέμβαση μπορεί να εφαρμοσθεί και σε νεότερους, ακόμη και 50 ετών, εφόσον ένας δραστήριος ασθενής τη χρειασθεί

Πόσο συχνή και σημαντική είναι η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου ιδίως για τους αθλητές;

Η ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου του γόνατος αποτελεί μία εκ των συχνότερων και σημαντικότερων αθλητικών κακώσεων.
Η χειρουργική του αποκατάσταση αποτελεί μοναδική λύση σε ασθενείς που εμπλέκονται σε αθλητικές δραστηριότητες διότι η απώλεια του προκαλεί σημαντική αστάθεια στο γόνατο και δευτερογενείς χόνδρινες και μηνισκικές βλάβες.

Πως αντιμετωπίζεται;

Εδώ και 15 περίπου χρόνια αντιμετωπίζεται με την τοποθέτηση μοσχεύματος με τη βοήθεια αρθροσκοπίου ( κάμερα ) που επιτρέπει την ελάχιστη επεμβατικότητα και ταχεία ανάνηψη. Η ακριβής (ισομετρική ) τοποθέτηση του μοσχεύματος αποτελεί το σημαντικότερο παράγοντα επιτυχίας της επέμβασης.

Έχουν βελτιωθεί τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης επέμβασης με την πάροδο του χρόνου;

• Ναι. Σε αυτό βοηθά πλέον και η ταυτόχρονη χρησιμοποίηση πλοηγού – ηλεκτρονικού υπολογιστή (Computer Assisted Robotic Surgery ).
• Η νέα αυτή τεχνολογία – η οποία εφαρμόζεται πλέον και στην χώρα μας -επιτρέπει στον Ορθοπεδικό χειρουργό να τοποθετήσει το μόσχευμα στο γόνατο με ακρίβεια χιλιοστού και μοίρας σε τρεις διαστάσεις, γεγονός που συνδέεται άμεσα και με τη διάρκεια του μοσχεύματος.
• Επίσης εξαιρετικά χρήσιμη θεωρείται η χρησιμοποίηση του συστήματος σε αποτυχημένες επεμβάσεις πρόσθιου χιαστού.

ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΗΣΗ

Τι είναι η Αρθροσκόπηση;

Η σύνθετη λέξη αρθροσκόπησης προέρχεται από τις λέξεις «άρθρωση» και «σκοπεί» (κοιτάζω, εξετάζω). Αρθροσκόπηση είναι η επέμβαση με την οποία ο ορθοπαιδικός με τη βοήθεια ειδικής κάμερας διαμέτρου 3-5mm έχει τη δυνατότητα να παρατηρήσει το εσωτερικό μιας άρθρωσης χρησιμοποιώντας ειδικό εξοπλισμό.

• Ο χειρουργός μπορεί με την αρθροσκόπηση να διαπιστώσει, να διαγνώσει και να θεραπεύσει ενδαρθρικά προβλήματα. Το εσωτερικό της άρθρωσης φωτίζεται από ειδική πηγή ψυχρού φωτισμού και η εικόνα από την αρθροσκοπική κάμερα μεγεθύνεται και προβάλλεται σε ειδική οθόνη, την οποία παρακολουθεί ο χειρουργός για να πραγματοποιήσει την επέμβαση. Με ειδική αντλία εγχέεται με ορισμένη ροή και πίεση φυσιολογικός ορός εντός της άρθρωσης η οποία και διατείνεται προκειμένου να διευκολυνθεί η επέμβαση.
• Με την τεχνική της αρθροσκόπησης ο χειρουργός μπορεί να ελέγξει την ακεραιότητα των ανατομικών στοιχείων της άρθρωσης και να διαπιστώσει την παρουσία παθήσεων ή τραυματισμών σε αυτά με μεγάλη επιτυχία.
• Κατά τη διάρκεια της αρθροσκόπησης ο ορθοπαιδικός μπορεί να επέμβει με ειδικά λεπτά εργαλεία και τεχνικές και να διορθώσει τα προβλήματα που έχουν διαγνωσθεί.
• Αρθροσκόπηση πραγματοποιείται με μεγαλύτερη συχνότητα στο γόνατο και στον ώμο και λιγότερο συχνά στην ποδοκνημική, το ισχίο, τον αγκώνα, τον καρπό και τη σπονδυλική στήλη.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της Αρθροσκοπικής Χειρουργικής;

Με την αρθροσκόπηση χρειάζονται μόνο μικρές τομές στο δέρμα, ενώ ο χειρουργικός τραυματισμός στους υποκείμενους ιστούς είναι ελάχιστος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο μετεγχειρητικός πόνος να είναι ελάχιστος σε σχέση με τις ανοιχτές επεμβάσεις στις οποίες πραγματοποιούνται χειρουργικές τομές, η αποκατάσταση είναι καλύτερη και δεν προκαλούνται δύσμορφες ουλές στο δέρμα. Στην πλειονότητα των αρθροσκοπικών επεμβάσεων ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι του λίγες ώρες μετά από την επέμβαση.

Τέλος, με την αρθροσκόπηση η ορατότητα εντός της άρθρωσης είναι βελτιωμένη σε σχέση με τις ανοιχτές επεμβάσεις. Επιπλέον, παρέχεται η δυνατότητα ελέγχου όλων των τμημάτων της άρθρωσης με σχετικά ατραυματικό και ταχύ τρόπο.
Μεγάλο μέρος των χειρουργικών επεμβάσεων που πραγματοποιούνται ανοιχτά είναι δυνατό να γίνουν και αρθροσκοπικά, ενώ δεν ισχύει το αντίθετο.

Πόσο συχνά γίνονται αρθροσκοπικές επεμβάσεις;

Καθημερινά σε ολόκληρο τον κόσμο, χιλιάδες ασθενείς υποβάλλονται σε αρθροσκοπικές επεμβάσεις με ασφάλεια και επιτυχία. Η εξειδίκευση του χειρουργού στην αντίστοιχη αρθροσκοπική επέμβαση συμβάλλει σημαντικά στην επιτυχία της. Γενικές ενδείξεις πραγματοποίησης μιας αρθροσκοπικής επέμβασης είναι η παρουσία πόνου, οιδήματος, αστάθειας ή η απώλεια λειτουργικότητας μιας άρθρωσης.

Τι να περιμένω από την αρθροσκοπική χειρουργική;

Η επιτυχία των αρθροσκοπικών επεμβάσεων είναι πολύ υψήλη, συνδυάζοντας ασφάλεια και άριστο αποτέλεσμα.

• Προ της επέμβασης ο ασθενής θα πρέπει να έχει συζητήσει με τον Ιατρό τις λεπτομέρειες της επέμβασης και να συναινέσει εγγράφως για τη διενέργεια της αντίστοιχης επέμβασης, έχοντας ενημερωθεί για τους δυνητικούς κινδύνους. Συνήθως ζητείται από τον ασθενή να διακόψει λίγες μέρες προ της επέμβασης τα αντιφλεγμονώδη ή αντιπηκτικά φάρμακα που μπορεί να λαμβάνει.
• Ο ασθενής επιστρέφει σπίτι του μετά από λίγες ώρες ή το αργότερο την επόμενη ημέρα. Η τοποθέτηση πάγου στην πάσχουσα περιοχή ενδείκνυται πολλές φορές.
• Η αρθροσκοπική επέμβαση δεν είναι συνήθως ιδιαίτερα επώδυνος, αλλά σε κάθε περίπτωση η αντιμετώπιση του πόνου είναι πρωταρχικό μέλημα του θεράποντος ιατρού.
• Η παρακολούθηση ενός προγράμματος αποκατάστασης είναι συνήθως επιθυμητή. Αυτό όμως θα πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένους φυσιοθεραπευτές υπό την επίβλεψη του θεράποντος χειρουργού.
• Αρκετοί ασθενείς είναι δυνατό να επιστρέψουν στην εργασία τους εντός λίγων ημερών, ενώ αθλητές επανέρχονται στην αγωνιστική δραστηριότητα εντός λίγων εβδομάδων. Το χρονικό διάστημα ως την πλήρη αποκατάσταση εξαρτάται από το ενδαρθρικό πρόβλημα και από το είδος της επέμβασης.
• Η ταχύτητα αποκατάστασης εξαρτάται επίσης από την ενδογενή ικανότητα επούλωσης των ιστών. Ασθενείς με το ίδιο πρόβλημα είναι δυνατόν να επανέλθουν στην προηγούμενη κατάσταση σε εντελώς διαφορετικό χρονικό διάστημα.

Κίνδυνοι από την αρθροσκόπηση

Καμία χειρουργική επέμβαση δεν είναι άμοιρη κίνδυνων. Ωστόσο, οι κίνδυνοι και οι επιπλοκές των αρθροσκοπικών επεμβάσεων είναι πολύ περιορισμένοι. Προβλήματα μπορεί να προέλθουν από την αναισθησία, από κακό χειρισμό εργαλείων ή αστοχία υλικών ή από είσοδο μικροβίων στην άρθρωση. Μπορεί να εμφανιστούν διεγχειρητικά ή μετεγχειρητικά. Πρακτικά όμως, όλα τα προβλήματα που μπορεί να ανακύψουν αντιμετωπίζονται πλήρως με την έγκαιρη διάγνωση και την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή.

ΩΜΟΣ – ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ

Τι είναι η αρθροσκόπηση του ώμου;

Είναι η εφαρμογή της τεχνικής της αρθροσκόπησης (βλ.παραπάνω) στην άρθρωση του ώμου. Μέσα από δύο ή περισσότερες οπές, ανάλογα με την πάθηση και τις ανάγκες του χειρουργού, μεγέθους 5-10mm, εισάγονται στην άρθρωση το αρθροσκόπιο και τα απαραίτητα εργαλεία για την αποκατάσταση της βλάβης. Ειδικά σχεδιασμένα λεπτά εργαλεία και ειδικά υλικά (ράμματα, άγκυρες κτλ) τοποθετούνται υπό άμεση όραση για την επίλυση του προβλήματος του ασθενούς.

Ποιες είναι οι ενδείξεις για αρθροσκόπηση του ώμου;

Η αρθροσκόπηση του ώμου πραγματοποιείται για την αντιμετώπιση των παρακάτω παθήσεων:

• Ρήξη ή αποκόλληση επιχείλιου χόνδρου
• Ρήξη συνδέσμων του ώμου σε εξαρθρήματα ή αστάθεια
• Παθήσεις του τένοντα του δικεφάλου
• Ρήξη των στροφέων τενόντων του ώμου
• Σύνδρομο πρόσκρουσης
• Δυσκαμψία ώμου και παγωμένος ώμος
• Βλάβη του αρθρικού χόνδρου
• Ορισμένα ενδαρθρικά κατάγματα
• Παρουσία αρθρίτιδας και ξένων σωμάτων
• Φλεγμονή του υμένα του ώμου σε αρθρίτιδες
• Παθήσεις της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης

Πως πραγματοποιείται η αρθροσκόπηση του ώμου;

• Ο ασθενής μετά την αναισθησία τοποθετείται στη χειρουργική τράπεζα σε πλάγια ή καθιστική θέση.
• Ο χειρουργός πραγματοποιεί μία μικρή τομή μήκους 5 mm στην οπίσθια περιοχή του ώμου δια της οποίας τοποθετεί μία ειδική κάμερα εντός της άρθρωσης. Η κάμερα συνδέεται με μία πηγή ψυχρού φωτισμού και με ένα μόνιτορ δια του οποίου ο χειρουργός παρατηρεί ότι συμβαίνει στην άρθρωση. Εντός της αρθρικής κοιλότητας εγχύεται με ειδική αντλία φυσιολογικός ορός ο οποίος διατείνει την άρθρωση και διευκολύνει την επέμβαση.
• Με την ειδική κάμερα εξετάζεται ολόκληρη η άρθρωση και διαπιστώνονται βλάβες στους συνδέσμους, τους τένοντες και τον αρθρικό χόνδρο. Εάν είναι αναγκαία η πραγματοποίηση αρθροσκοπικής επέμβασης διανοίγονται 2 ή περισσότερες δερματικές οπές μήκους επίσης 5 mm δια των οποίων εισάγονται στην άρθρωση ειδικά εργαλεία με τα οποία πραγματοποιείται η επέμβαση.
• Μετά την επέμβαση το υγρό παροχετεύεται, οι μικρές τομές συρράπτονται και τοποθετείται επίδεση και ειδικό σύστημα ακινητοποίησης. Η αρθροσκοπική επέμβαση καταγράφεται σε DVD και είναι δυνατή η επίδειξή του στον ασθενή κατά την μετεγχειρητική περίοδο.
• Τα ράμματα αφαιρούνται μετά από 10 ημέρες.

Πόσο διαρκεί η αρθροσκόπηση ώμου;

Ο χρόνος που απαιτείται για την διενέργεια μιας αρθροσκοπήσεως ώμου εξαρτάται από την βαρύτητα και την χρονιότητα του προβλήματος που αντιμετωπίζεται. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η αρθροσκόπηση του ώμου διαρκεί μεταξύ 60 και 120 λεπτών. Ωστόσο, ο χρόνος που απαιτείται για την προεγχειρητική προετοιμασία του ασθενούς και την ανάνηψή του μετά το πέρας της επέμβασης, ανεβάζει τον χρόνο παραμονής του ασθενούς στο χώρο των χειρουργείων στις 2-3 ώρες.

Τι είδους αναισθησία θα λάβω στην αρθροσκόπηση του ώμου;

• H αρθροσκόπηση του ώμου πραγματοποιείται με συνδυασμό περιοχικής και ελαφριάς γενικής αναισθησίας. Με την εφαρμογή της λαρυγγικής μάσκας, χρησιμοποιούμε ένα νέο είδος «ελαφριάς» γενικής αναισθησίας, όπου ο ασθενής «κοιμάται», αλλά αναπνέει μόνος του κατά την διάρκεια του χειρουργείου. Με τις παλαιότερες μεθόδους γενικής αναισθησίας χορηγούνται κατασταλτικά του νευρικού συστήματος και μυοχαλαρωτικά φάρμακα, ο ασθενής διασωληνώνεται, αναστέλλεται η δική του αναπνοή και ο αερισμός του γίνεται με μηχάνημα, τον αναπνευστήρα. Αντίθετα, με την μέθοδο της λαρυγγικής μάσκας ο ασθενής διατηρεί τη δική του αναπνοή και εισπνέει ένα αναισθητικό αέριο, το οποίο όταν διακοπεί, κατά το τέλος της επέμβασης, «ξυπνάει» αμέσως, με άριστο επίπεδο συνείδησης και πνευματικής διαύγειας, χωρίς τις παρενέργειες της γενικής αναισθησίας.
• Με τη μέθοδο της περιοχικής αναισθησίας όταν ο ασθενής κοιμάται εγχύεται τοπικό αναισθητικό φάρμακο στην περιοχή που βρίσκονται τα νεύρα του ώμου που χειρουργείται και εξασφαλίζεται απόλυτη αναλγησία, τόσο κατά τη διάρκεια του χειρουργείου όσο και για διάστημα 12-24h μετεγχειρητικά. Η ανεύρεση της σωστής θέσης έγχυσης του φαρμάκου και η εξασφάλιση της ασφάλειας και της ακεραιότητας των νεύρων γίνεται με την χρήση μίας ειδικής συσκευής του νευροδιεγέρτη που μας πληροφορεί σχετικά με την θέση των νεύρων, έτσι ώστε να τα προφυλάξουμε.
• Η συγκεκριμένη μέθοδος αναισθησίας και αναλγησίας είναι ιδιαίτερα επιτυχής και ικανοποιεί πλήρως σχεδόν όλους τους ασθενείς, που αξιολογούν το σύνολο της χειρουργικής τους εμπειρίας ως ιδιαίτερα θετικό.

Πόσο θα πονέσω μετά το χειρουργείο στον ώμο;

Μετά την επέμβαση ο ώμος ή και ολόκληρο το άνω άκρο είναι μουδιασμένα και ο ασθενής δεν αντιλαμβάνεται καθόλου πόνο. Αυτό οφείλεται στην περιοχική αναισθησία που έχει γίνει στο χειρουργείο.
Ο ορός αφαιρείται λίγες ώρες μετά το χειρουργείο και ο ασθενής μπορεί να κινητοποιηθεί και να σιτιστεί αμέσως μετά το χειρουργείο χωρίς εμέτους και ζαλάδες. Μετεγχειρητικά χορηγούνται μόνο ήπια παυσίπονα (δισκία Voltaren και Depon), ώστε να εξαλειφθεί σχεδόν ο πόνος μετά την πάροδο της περιοχικής αναισθησίας.

Σε επιλεγμένες περιπτώσεις και εάν η επέμβαση αναμένεται να είναι ιδιαίτερα επώδυνη τοποθετείται στην περιοχή που βρίσκονται τα νεύρα του άνω άκρου ένα λεπτό σωληνάκι πάχους 1 mm, το οποίο είναι συνδεδεμένο με ειδική φιάλη με τοπικό αναισθητικό που χορηγείται συνεχώς σε πολύ μικρή δόση, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η πλήρης αναλγησία για διάστημα 48 ωρών.

Πόσο θα παραμείνω στο νοσοκομείο;

Για την επεμβατική αρθροσκόπηση του ώμου ο μετεγχειρητικός χρόνος παραμονής του ασθενούς στο νοσοκομείο είναι λιγότερο από 24 ώρες. Ο ασθενής κατά την παραμονή του στο νοσοκομείο είναι υπό απλή νοσηλευτική παρακολούθηση και λαμβάνει μόνο ήπια αναλγητική φαρμακευτική αγωγή. Συνήθως πριν το πέρας των 24 ωρών ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει με ασφάλεια στον χώρο διαμονής του.

Υπάρχουν κίνδυνοι;

• Οποιαδήποτε ιατρική πράξη έχει θεωρητικά κάποιους κινδύνους. Ο κίνδυνος μετά από αρθροσκόπηση του ώμου είναι πολύ μικρός και οι πιθανές επιπλοκές είναι εξαιρετικά σπάνιες.
• Πρακτικά όλα τα προβλήματα που ανακύπτουν αντιμετωπίζονται πλήρως με την έγκαιρη διάγνωση και την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή.
• Το συνηθέστερο μετεγχειρητικό πρόβλημα είναι η μη συμμόρφωση των ασθενών με το πρόγραμμα μετεγχειρητικής αποκατάστασης (φυσιοθεραπείας).

Πόσο διαρκεί η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση μετά από την επέμβαση στον ώμο;

Η διάρκεια του προγράμματος αποκατάστασης εξαρτάται από τη σοβαρότητα του προβλήματος που έχει αντιμετωπιστεί και από την ταχύτητα με την οποία ανταποκρίνεται στην επέμβαση κάθε ασθενής. Η διάρκεια της αποκατάστασης κυμαίνεται μεταξύ 2 και 5 μηνών. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο ασθενής επισκέπτεται τακτικά το φυσίατρο ή τον φυσιοθεραπευτή με συχνότητα κατά μέσο όρο 2-3 φορές την εβδομάδα, προκειμένου να πραγματοποιηθεί το πρόγραμμα αποκατάστασης.

Η αποκατάσταση εξελίσσεται με τρία στάδια:

1. Στο πρώτο στάδιο η κίνηση του ώμου είναι παθητική και γίνεται μόνο από τον φυσίατρο/φυσικοθεραπευτή.
2. Στο δεύτερο στάδιο, η κίνηση είναι ενεργητική, αλλά υποβοηθούμενη και στο τρίτο στάδιο είναι ενεργητική.
3. Τέλος, ακολουθεί η φάση της μυϊκής ενδυνάμωσης (ενεργητική κίνηση υπό αντίσταση).

Το πρόγραμμα αποκατάστασης μετά από μία επέμβαση στον ώμο δεν απαιτεί πόνο ή κόπο, αλλά σύστημα και συνέπεια.

ΩΜΟΣ - ΠΑΘΗΣΕΙΣ

Εξάρθρημα ώμου – Υπεξάρθρημα ώμου – Αστάθεια

Το εξάρθρημα είναι συνήθως τραυματικής αιτιολογίας και ισοδυναμεί με απομάκρυνση και παραμονή της κεφαλής του βραχιονίου εκτός της ωμογλήνης. Κλασικά διακρίνεται ανάλογα με τη θέση της εξαρθρωμένης κεφαλής σε Πρόσθιο (που είναι μακράν το συχνότερο), σε Οπίσθιο (σπάνιο) και σε Πολυκατευθυντικό (πολύ σπάνιο).

Αν υπάρξει στιγμιαία μετατόπιση της κεφαλής εκτός της φυσιολογικής θέσης απέναντι από την ωμογλήνη και επιστροφή της στο φυσιολογικό, τότε έχουμε υπεξάρθρημα. Με τον όρο αστάθεια, εννοούμε τη γενικότερη τάση ενός ώμου να εξαρθρώνεται ή υπεξαρθώνεται προς μία ή περισσότερες κατευθύνσεις.

Για να γίνει ένα εξάρθρημα ώμου συνήθως απαιτείται μεγάλη βία. Σε ορισμένους όμως ασθενείς με χαλαρές αρθρώσεις είναι δυνατό να εξαρθρωθεί ο ώμος με μικρή βία ενώ ορισμένοι ασθενείς μπορούν να εξαρθρώνουν τον ώμο τους κατά βούληση. Η κλασική θέση πρόσθιας εξάρθρωσης του ώμου είναι η απαγωγή και η έξω στροφή του βραχιονίου.

Όταν εξαρθρώνεται η κεφαλή του βραχιονίου είναι βέβαιο ότι ορισμένα ανατομικά στοιχεία του ώμου έχουν υποστεί σημαντικές βλάβες. Συχνότερα παρατηρούμε αποκόλληση του επιχειλίου χόνδρου, ρήξη των πρόσθιων γληνοβραχιονίων συνδέσμων, ρήξη του θυλάκου και οστικές βλάβες στην κεφαλή του βραχιονίου και στην ωμογλήνη. Ο ασθενής παρουσιάζει έντονο πόνο και δεν επιτρέπει κινήσεις στον ώμο του. Εφόσον γίνει ανάταξη του εξαρθρήματος με ειδικούς χειρισμούς (ή ακόμα και γενική αναισθησία) ακολουθεί συνήθως περίοδος ακινησίας με ανάρτηση του άνω άκρου και έπονται φυσιοθεραπείες για την ομαλή επιστροφή του ασθενούς στις δραστηριότητές του.

Αυτό που έχει διεθνώς παρατηρηθεί είναι ότι όσο μικρότερη η ηλικία του πρώτου εξαρθρήματος και όσο μεγαλύτερο το επίπεδο της δραστηριότητας του ασθενούς, τόσο αυξάνει η πιθανότητα υποτροπής του εξαρθρήματος στο μέλλον. Έτσι, για έναν ασθενή 20 ετών με αθλητικές δραστηριότητες η
πιθανότητα να υποστεί δεύτερο εξάρθημα ώμου ανεξάρτητα από τη συντηρητική θεραπεία που ακολούθησε στο πρώτο εξάρθρημα, πλησιάζει το 100%.

Πολλές φορές ένα εξάρθρημα δεν ακολουθεί σωστό μετατραυματικό πρόγραμμα αποκατάστασης και αυτό αυξάνει ακόμα περισσότερο την πιθανότητα υποτροπής.

Επίσης υπάρχουν πολλοί ασθενείς που έχουν υποστεί πάρα πολλά εξαρθρήματα (κάποιοι μάλιστα αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι ο ώμος τους εξαρθρώνεται ακόμα και στον ύπνο τους) και ουσιαστικά έχουν περιορίσει πολύ τις δραστηριότητες από το φόβο ενός νέου εξαρθρήματος.

Σήμερα, με την πολύ χαμηλή νοσηρότητα της αρθροσκοπικής χειρουργικής του ώμου, όλοι οι παραπάνω ασθενείς έχουν ένδειξη για αρθροσκοπική αποκατάσταση των ανατομικών βλαβών που προήλθαν από το ή τα εξαρθρήματα του ώμου. Ακολουθώντας ένα ειδικό πρόγραμμα φυσιοθεραπείας είναι δυνατόν να επανέλθουν στο ίδιο επίπεδο καθημερινών και αθλητικών δραστηριοτήτων μέσα σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα.

Ρήξη Τενοντίου Πετάλου

Η ρήξη του τενοντίου πετάλου συνήθως είναι τραυματικής αιτιολογίας μετά από πτώση, εξάρθρημα ώμου ή απότομη άρση βάρους. Μπορεί να συμβεί σε όλες τις ηλικίες, αν και είναι συχνότερη σε μεγαλύτερες ηλικίες, όπου οι τένοντες είναι ήδη καταπονημένοι και έχουν υποστεί κάποιου βαθμού εκφύλιση.

Το κύριο σύμπτωμα του ασθενούς με ρήξη τενοντίου πετάλου είναι ο πόνος, ο οποίος συνήθως διαταράσσει το νυχτερινό ύπνο. Εκτός από πόνο ο ασθενής αισθάνεται και μυϊκή αδυναμία σε ορισμένες κινήσεις του ώμου, ανάλογα με ποιο τμήμα του τενοντίου πετάλου έχει υποστεί ρήξη.

• Μια ρήξη του τενοντίου πετάλου μπορεί να είναι μερική (δηλ. να μην αφορά όλο το πάχος του τένοντα) ή πλήρης. Μπορεί να αφορά έναν, δυο, τρεις ή τέσσερις τένοντες (μαζική ρήξη) με ανάλογου βαθμού συμπτωματολογία.
• Η ρήξη του τενοντίου πετάλου, εφόσον είναι μικρή, μπορεί να αντιμετωπιστεί αρχικά συντηρητικά, δηλαδή με συγκεκριμένο πρόγραμμα φυσιοθεραπείας, που έχει σαν στόχο την ενίσχυση των τενόντων που δεν έχουν υποστεί ρήξη, ώστε να μπορούν να αντιρροπούν τον ελλειμματικό τένοντα. Αυτό συνήθως επιφέρει ανακούφιση των συμπτωμάτων του ασθενούς για άλλοτε άλλο χρονικό διάστημα. Ωστόσο, η ρήξη του τενοντίου πετάλου δεν επουλώνεται από μόνη της σε ανατομική θέση καθώς ο τένοντας έχει την τάση να ρικνώνεται και να απομακρύνεται από το οστό. Επιπλέον μια χρόνια ρήξη του τενοντίου πετάλου προκαλεί εκφύλιση του μυός, οπότε και δεν είναι πλέον δυνατή η επάνοδος στην πρότερα κατάστασή του.
• Η αρθροσκοπική αποκατάσταση του τενοντίου πετάλου αποτελεί σήμερα μια εξαιρετική λύση για την οριστική ανακούφιση των ασθενών, καθώς μπορεί και αποκαθιστά ανατομικά τις βλάβες, επιτρέπει τη φυσική επούλωση των τενόντων στη φυσική τους θέση και προλαμβάνει την εκφύλιση των μυών. Το τενόντιο πέταλο συρράπτεται με ράμματα και γίνεται καθήλωσή του στο βραχιόνιο οστό με ειδικές άγκυρες. Ο ασθενής μετεγχειρητικά ακολουθεί συγκεκριμένο πρόγραμμα αποκατάστασης και προοδευτικής ενδυνάμωσης, ώστε σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα να μπορεί να επανέλθει στις δραστηριότητες που είχε πριν την έναρξη των συμπτωμάτων.

Ασβεστοποιός Τενοντίτιδα

Πρόκειται για διαταραχή της αρχιτεκτονικής δομής του τενοντίου πετάλου, όπου γίνεται προοδευτική εναπόθεση αλάτων ασβεστίου. Τι ακριβώς πυροδοτεί την έναρξη αυτής της ασβεστοποίησης δεν είναι απόλυτα διευκρινισμένο, όμως πιστεύεται ότι επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί ή εκφύλιση του τενοντίου πετάλου μπορεί να οδηγήσουν σε αυτή την κατάσταση.

Συνήθως ο ασθενής με ασβεστοποιό τενοντίτιδα παρουσιάζεται με έντονο, αιφνίδιο πόνο στον ώμο, που περιορίζει σημαντικά τις κινήσεις. Η κρίση αυτή συνήθως διαρκεί μερικές μέρες και συχνά υποχωρεί με συντηρητική αγωγή. Μερικές φορές όμως, μπορεί να μεταπέσει σε χρονιότητα, με διάχυτο πόνο που περιορίζει τις κινήσεις, ή να μπορεί να παρουσιάσει μια πορεία με εξάρσεις και υφέσεις. Σε αυτή την περίπτωση είναι αναγκαία η αρθροσκοπική αντιμετώπιση, με αφαίρεση των ασβεστώσεων και ακόλουθη συρραφή του τενοντίου πετάλου. Μετεγχειρητικά ακολουθείται σε γενικές γραμμές το πρόγραμμα αποκατάστασης της ρήξεως του τενοντίου πετάλου.

Βλάβες SLAP

Πρόκειται για βλάβες που αφορούν το άνω τμήμα του επιχειλίου χόνδρου, στην περιοχή κατάφυσης της μακράς κεφαλής του δικεφάλου στην ωμογλήνη. Συνήθως εμφανίζεται σε νέους αθλητές, κυρίως ρήπτες, και προκαλεί πόνο στις δραστηριότητες με το χέρι πάνω από το κεφάλι. Σε αυτές τις περιπτώσεις γίνεται καθήλωση του άνω τμήματος του επιχειλίου χόνδρου με τη βοήθεια ειδικών αγκυρών και επακολουθεί ειδικό πρόγραμμα αποκατάστασης. Με αυτή την αρθροσκοπική επέμβαση είναι δυνατό να επιστρέψει ο αθλητής χωρίς πόνο, στο επίπεδο που ήταν πριν από τον τραυματισμό του.

Παγωμένος Ώμος (συμφυτική θυλακίτιδα)

Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της πάθησης είναι ο πόνος και ο έντονος περιορισμός της κίνησης του ώμου. Η έναρξη των συμπτωμάτων μπορεί να είναι αιφνίδια, χωρίς προηγούμενο τραυματισμό ή άλλη αιτία (πρωτοπαθής παγωμένος ώμος) ή μπορεί να ακολουθήσει κάποιο τραυματισμό (δευτεροπαθής παγωμένος ώμος). Ανεξάρτητα από το ποια είναι η αιτία, η αρθροσκοπική λύση των συμφύσεων και κινητοποίηση του ώμου, βοηθά σημαντικά στην ταχεία αποκατάσταση του ασθενούς. Άμεσα μετεγχειρητικά απαιτείται έναρξη συγκεκριμένου προγράμματος φυσιοθεραπείας, που έχει σαν στόχο τη διατήρηση του εύρους κίνησης που επιτεύχθηκε στο χειρουργείο.

Εξάρθρημα Ακρωμιοκλειδικής

Συνήθως μετά από πτώση ή ατύχημα μπορεί να συμβεί εξάρθρημα ακρωμιοκλειδικής, με χαρακτηριστική κλινική εικόνα και προπέτεια του περιφερικού άκρου της κλείδας. Η συντηρητική αντιμετώπιση δεν μπορεί να αλλάξει την παραπάνω εικόνα. Ανάλογα με την περίπτωση μπορεί να γίνει ανοικτή ή αρθροσκοπική αποκατάσταση των συνδέσμων που συγκρατούν την κλείδα και οριστική λύση του προβλήματος. Την πρώτη μετεγχειρητική περίοδο ο ασθενής αποφεύγει την άρση βάρους και στη συνέχεια αρχίζει συστηματικές ασκήσεις ενδυνάμωσης.

Κατάγματα ωμικής ζώνης

Μια πληθώρα καταγμάτων είναι δυνατό να συμβούν γύρω από την άρθρωση του ώμου μετά από ατύχημα. Ανάλογα με το είδος του κατάγματος μπορεί να ακολουθήσει συντηρητική ή χειρουργική αντιμετώπιση, ενώ ορισμένα κατάγματα της ωμικής ζώνης μπορούν να αποκατασταθούν αρθροσκοπικά.

Αρθρίτιδα Ακρωμιοκλειδικής

Πρόκειται για μη αναστρέψιμη βλάβη της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης, η οποία συνήθως είναι εκφυλιστικής αιτιολογίας, αλλά μπορεί να συμβεί και μετά από τραυματισμό της άρθρωσης. Η αρθροσκοπική αφαίρεση του περιφερικού άκρου της κλείδας έχει θεαματική βελτίωση στον πόνο που βιώνουν οι ασθενείς, χωρίς να δημιουργεί άλλους τραυματισμούς ή προβλήματα και επαναφέρει τους ασθενείς στο επίπεδο των προηγούμενων δραστηριοτήτων τους.

Αρθρίτιδα του Ώμου

Ουσιαστικά πρόκειται για μια μη αναστρέψιμη βλάβη της άρθρωσης του ώμου, με κύριο χαρακτηριστικό την καταστροφή του αρθρικού χόνδρου. Όπως ακριβώς και η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου και του γόνατος, η αρθρίτιδα του ώμου μπορεί να εμφανιστεί χωρίς σαφή αιτία ή να επέλθει μετά από τραυματισμό ή ρήξη του τενοντίου πετάλου. Στα αρχικά στάδια της νόσου ο ασθενής μπορεί να έχει μείωση των συμπτωμάτων με αρθροσκοπική αντιμετώπιση, ενώ σε βαρύτερες καταστάσεις συνήθως χρειάζεται να αρθροπλαστική (δηλαδή αντικατάσταση μέρους ή ολόκληρης της άρθρωσης με τεχνητή).