Ο ρόλος του αναισθησιολόγου & τα είδη νάρκωσης

Ο ρόλος του αναισθησιολόγου : Γενική & Τοπική αναισθησία

Ο ρόλος του αναισθησιολόγου είναι να προστατεύει τον ασθενή από τον πόνο και το stress του χειρουργικού τραύματος και να διατηρεί την ομοιοστασία του οργανισμού κατά την περιεγχειριτική περίοδο.

Η περιεγχειριτική αναισθησιολογική ευθύνη την προεγχειριτική, την διεγχειριτική, καθώς και την μετεγχειριτική περίοδο.

Πριν την αναισθησία

Προεγχειριτικά : αξιολόγηση της κλινικής κατάστασης, εκτίμηση ανατομικών δεδομένων, ενημέρωση για το είδος και μέγεθος της επικείμενης χειρουργικής επέμβασης καθώς και της θεραπευτικής αγωγής στην οποία υποβάλλεται ο ασθενής, αποτελούν απαραίτητα στοιχεία πληροφόρησης του αναισθησιολόγου,στα οποία στηρίζεται η κατάλληλη εργαστηριακή,φαρμακευτική και ψυχολογική προετοιμασία, καθώς και η επιλογή του είδους της αναισθησίας που θα χορηγηθεί.Παράλληλα απαιτείται ενημέρωση και συναίνεση του ασθενούς για τις περιεγχειριτικές ιατρικές πράξεις, και διαβεβαίωση του για αδιάλλειπτη παρακολούθηση και εξασφάλιση μεταγχειριτικής αναλγησίας. • Διεγχειρητικά : επιλογή και χορήγηση αναισθησίας / αναλγησίας / μυοχάλασης , υποστήριξη της αναπνοής ή εφαρμογή τεχνητού αερισμού των πνευμόνων, παρακολούθηση των ζωτικών λειτουργιών ,και εξασφάλιση της ομοιστασίας του οργανισμού, αποτελούν το πρώτο μέρος, ενώ η αντίστροφη της αναισθησίας και η αποκατάσταση της συνείδησης και της φυσιολογικής αναπνοής αποτελούν το δεύτερο και εξίσου σημαντικό μέρος της αναισθησιολογικής φροντίδας κατά την περίοδο αυτή.

Μετά την αναισθησία

Μετεγχειρητικά: ανάνηψη και αποκατάσταση των νοητικών και ψυχικών λειτουργιών, επαναφορά του μυϊκού τόνου για εξασφάλιση ικανοποιητικής αναπνοής και απόχρεμψης, διατήρηση της ομοιστασίας του οργανισμού και συνεχούς αναλγησίας, αποτελούν τους στόχους ενδιαφέροντος κατά την περίοδο αυτή.

Δεν επιδιώκουμε αποκατάσταση της νόησης και της αναπνοής στις περιπτώσεις κατά τις οποίες επιβάλετται διατήρηση της καταστολής του κεντρικού νευρικού συστήματος και του τεχνητού αερισμού των πνευμόνων, δηλαδή στις περιπτώσεις κατά τις οποίες συνεχίζεται η νοσηλεία του ασθενούς στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.  

Ανάλογα με το εάν καταργείται ή διατηρείται η συνείδηση, η αναισθησία χαρακτηρίζεται ως Γενική ή Τοποπεριοχική.  

Γενική ή Τοπική αναισθησία;

Η επιλογή της αναισθησιολογικής τεχνικής που θα ακολουθήσει ο αναισθησιολόγος πρέπει να υπαγορεύεται από τα παρακάτω κριτήρια και όχι από τις προτιμήσεις των θεραπόντων ή τις συνθήκες λειτουργίας των χειρουργείων:

• Φυσιοπαθολογική κατάσταση του ασθενούς
• Είδος και μέγεθος επεμβάσεως
• Προτίμηση ασθενούς
• Δυνατότητες μετεγχειρητικής παρακολούθησης.  

Η γενική αναισθησία προκαλείται με την χορήγηση λιποδιαλυτών φαρμάκων τα οποία δρούν στον εγκέφαλο ανάλογα με την διαφορά της πυκνότητας τους μεταξύ του πλάσματος και των εγκεφαλικών κυττάρων. Μπορούν να χορηγηθούν δια εισπνοής, ενδοφλεβίως ή και ενδομυϊκώς.

Η τοποπεριοχική αναισθησία προκαλείται με τη χορήγηση λιποδιαλυτών φαρμάκων σε περιφερικά νεύρα στον υπαραχνοειδή και επισκληρίδιο χώρο προκαλώντας διακοπή της αγωγιμότητας και αναλόγως αισθητικό,κινητικό και συμπαθητικό αποκλεισμό.Οι βασικές αρχές που ισχύουν στη γενική αναισθησία ισχύουν και στην περιοχική. Σημειώνεται, κατά τη διάρκεια τοποπεριοχικής αναισθησίας πρέπει να υπάρχει πάντα η δυνατότητα χορήγησης γενικής αναισθησίας.

Πλεονεκτήματα τοπικής αναισθησίας

Πλεονέκτηματα περιοχικής αναισθησίας είναι:

• Διατήρηση της συνείδησης
• Πλήρης αναλγησία χωρίς καταστολή ΚΝΣ
• Μυοχάλαση μόνο αν απαιτείται
• Πλήρης σχέδον ανάστολη stress εγχειρήσεως.

Μειονεκτήματα είναι ο αποκλεισμός του συμπαθητικού, η παροδική ατονία της ουροδόχως κύστεως.

Μάθετε περισσότερα για την αναισθησία που ακολουθείται σε κάθε επέμβαση διαβάζοντας το αναλυτικό άρθρο της επέμβασης που σας ενδιαφέρει στο κεντρικό site του TheDoctors.