Τι είναι ο υπερθυρεοειδισμός ;

Ο υπερθυρεοειδισμός είναι μία πάθηση του θυρεοειδούς αδένα που προκύπτει σαν αποτέλεσμα της υπερλειτουργίας αυτού.

Σαν αποτέλεσμα της υπερλειτουργίας του θυρεοειδούς, παράγονται αυξημένες ποσότητες θυρεοειδικών ορμονών, που υπερβαίνουν τις φυσιολογικές ανάγκες του οργανισμού.

Στην περίπτωση αυτή, ο θυρεοειδής δεν βρίσκεται πλέον κάτω από τον έλεγχο των φυσιολογικών ρυθμιστικών μηχανισμών του οργανισμού.

Συχνότητα υπερθυρεοειδισμού

Ο υπερθυρεοειδισμός προσβάλλει συχνότερα τις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες.

Οι εκδηλώσεις του αφορούν σχεδόν όλα τα συστήματα του ανθρωπίνου σώματος και ποικίλουν ανάλογα με την βαρύτητα και τη διάρκεια της νόσου.

Που οφείλεται ο υπερθυρεοειδισμός;

Συνηθέστερα οφείλεται σε διάχυτη τοξική βρογχοκήλη (γνωστή σαν νόσο Graves) όπου ο θυρεοειδής παρουσιάζει διάχυτη ομοιογενή διόγκωση, αυξημένη αγγείωση και υπερλειτουργία.

Μπορεί επίσης να οφείλεται σε οζώδη τοξική βρογχοκήλη, που χαρακτηρίζεται από την παρουσία όζων στο υπερλειτουργικό θυρεοειδικό ιστό.

Μπορεί τέλος να οφείλεται σε μονήρη όζο που υπερλειτουργεί (τοξικό αδένωμα).

Χαρακτηριστικά της νόσου του Υπερθυρεοειδισμού

Κάποιες από τις πιο χαρακτηριστικές εκδηλώσεις του υπερθυρεοειδισμού είναι:

• αδυνάτισμα (που δεν δικαιολογείται από την άσκηση ή το διαιτολόγιο του ασθενούς)
• ταχυκαρδίες ή καρδιακές αρρυθμίες
• εφιδρώσεις, εξάψεις, δυσανεξία στη ζέστη
• νευρικότητα, συναισθηματική αστάθεια
• αίσθημα αδυναμίας, εύκολη κόπωση
• μυικός τρόμος (‘τρέμουλο’)
• εξόφθαλμος (οι οφθαλμοί προβάλλουν χαρακτηριστικά δίνοντας ένα χαρακτηριστικό βλέμμα στον ασθενή)
• διόγκωση του θυρεοειδούς (ομοιόμορφη [διάχυτη] ή με παρουσία όζων)

Υπερθυρεοειδισμός και Θεραπεία

Η θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού είναι αρχικά συντηρητική (χορήγηση αντιθυρεοειδικών φαρμάκων).

Με τα φάρμακα αυτά επιτυγχάνεται συχνά ρύθμιση της θυρεοειδικής λειτουργίας.

Εντούτοις, με την πάροδο του χρόνου, σε ένα ποσοστό ασθενών παρατηρείται και πάλι απορρύθμιση της λειτουργίας του θυρεοειδούς.

Κάποιοι άλλοι ασθενείς θα εμφανίσουν επιπλοκές από τη λήψη των αντιθυρεοειδικών φαρμάκων.

Στις περιπτώσεις αυτές συνήθως χρειάζεται κάποια στιγμή να υποβληθεί ο ασθενής σε χειρουργική επέμβαση (θυρεοειδεκτομή), με την οποία επιτυγχάνεται άμεση και οριστική λύση του προβλήματος.

Χειρουργική επέμβαση μπορεί επίσης να χρειαστεί και σε κάποιες άλλες περιπτώσεις όπως:

• Μεγάλου βαθμού διόγκωση θυρεοειδούς που πιέζει την τραχεία
• Υποψία καρκίνου σε όζους που συνυπάρχουν στον θυρεοειδή
• Συνύπαρξη υπερπαραθυρεοειδισμού
• Μεγάλου βαθμού εξόφθαλμος κλπ

Η θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο δεν έχει τύχει ευρείας αποδοχής στην Ευρώπη.