Η λοιμώδης μονοπυρήνωση είναι μια κοινή λοίμωξη που προκαλείται από τον ιό Epstein-Barr (EBV). Είναι επίσης γνωστή ως αδενοπάθεια, ή ασθένεια των φιλιών, και mono. Τα συμπτώματα λοιμώδους μονοπυρήνωσης περιλαμβάνουν κόπωση, πονόλαιμο, πυρετό και διογκωμένους λεμφαδένες. Δεν υπάρχει θεραπεία , αλλά ακολουθείται υποστηρικτική φροντίδα με ξεκούραση και λήψη άφθονων υγρών. Η ασθένεια υποχωρεί χωρίς θεραπεία, αλλά τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν από αρκετές εβδομάδες έως μήνες.

Εκτιμάται ότι μέχρι το 95% των ενηλίκων στις Η.Π.Α. έχουν αντισώματα του ιού Epstein-Barr στο αίμα τους από τη στιγμή που είναι 35 έως 49 ετών. Η παρουσία αντισωμάτων σημαίνει ότι ένα άτομο έχει μολυνθεί στο παρελθόν. Το EBV είναι η πιο συνηθισμένη αιτία μολυσματικού mono αν και υπάρχουν και άλλες ασθένειες που προκαλούν παρόμοια συμπτώματα.

Οποιοσδήποτε μπορεί να μολυνθεί από τον ιό Epstein-Barr. Είναι συχνότερο σε άτομα ηλικίας μεταξύ 5 και 25 ετών. Ωστόσο, στο 90% έως 95% των ενηλίκων αποδεικνύεται η ύπαρξη μολύνσεων στο παρελθόν. Περίπου 1% έως 3% των φοιτητών κολλεγίων μολύνονται με λοιμώδη μονοπυρήνωση κάθε χρόνο. Το EBV μπορεί να μεταδοθεί μέσω σάλιου (φιλί) και μέσω αίματος και σεξουαλικής επαφής.

Μεταδίδεται εύκολα μέσω απλής επαφής. Μεταξύ των εφήβων, το φιλί είναι το πιο συνηθισμένο μέσο μετάδοσης της από τη στιγμή που ο ιός είναι παρόν στο σάλιο. Ο ιός Epstein-Barr είναι αερομεταφερόμενος και μπορεί να μεταδοθεί με σταγονίδια που απελευθερώνονται όταν ένα μολυσμένο άτομο βήχει ή φτερνίζεται. Η κοινή χρήση τροφίμων ή ποτών με μολυσμένο άτομο μπορεί επίσης να εξαπλώσει τη μόλυνση του ιού EBV.

Πολλοί άνθρωποι έρχονται σε επαφή με τον ιό Epstein-Barr και ποτέ δεν αναπτύσσουν ενεργό λοίμωξη. Αντ 'αυτού, αυτοί οι άνθρωποι αναπτύσσουν αντισώματα στον ιό, πράγμα που τους δίνει ανοσία. Η περίοδος επώασης είναι 4 έως 6 εβδομάδες, που σημαίνει ότι μετά την έκθεση περνά τόσο διάστημα για να αναπτύξει συμπτώματα κάποιος.Είναι μεταδοτική για μερικές εβδομάδες ή περισσότερο κατά τη διάρκεια μιας ενεργού λοίμωξης.

Τα συμπτώματα της λοιμώδους μονοπυρήνωσης είναι διαφορετικά στην αρχή της ασθένειας σε σύγκριση με αργότερα κατά τη διάρκεια της ασθένειας. Τα αρχικά συμπτώματα κατά τις πρώτες τρεις ημέρες μπορεί να περιλαμβάνουν ρίγη, απώλεια της όρεξης και αίσθημα έλλειψης ενέργειας ή κακουχίας. Τα πιο έντονα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν μετά τις τρεις πρώτες ημέρες και μπορεί να περιλαμβάνουν έντονη κόπωση, πρησμένους λεμφαδένες στο λαιμό, πυρετό και σοβαρό πονόλαιμο. Τα συμπτώματα του λαιμού μπορεί να είναι τόσο έντονα που οδηγούν τους ανθρώπους στο να αναζητήσουν ιατρική φροντίδα.

Η λοιμώδης μονοπυερήνωση όπως και πολλές ιογενείς ασθένειες, χρειάζεται απλώς να κάνει τον κύκλο της και συνήθως επιλύεται χωρίς θεραπεία. Τα αντιιικά φάρμακα δεν είναι αποτελεσματικά για τη θεραπεία της. Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις ότι αυτά τα φάρμακα παρατείνουν τη μόλυνση. Η θεραπεία είναι υποστηρικτική και επικεντρώνεται στην ανακούφιση των συμπτωμάτων. Πόνοι,πυρετός και πονοκέφαλος μπορούν να αντιμετωπιστούν με ακεταμινοφαίνη. Πολλή ξεκούραση, ύπνος και υγρά μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των συμπτωμάτων. Ο πόνος, ο πονόλαιμος - ένα από τα πιο δυσάρεστα συμπτώματα - είναι συνήθως χειρότερος κατά τη διάρκεια των πρώτων 5 έως 7 ημερών από τη μόλυνση. Ο πονόλαιμος υποχωρεί και πηγαίνει πολύ καλύτερα στις επόμενες 7 έως 10 ημέρες.

Πηγή: www.rxlist.com